سحرخیز

جناب آقای غنچه ی باز خیلی سحرخیز تشریف دارند. هنوز آفتاب نزده بیدار شده و اجازه ی خواب هم به دیگران نمی دهد. البته نه اینکه همیشه اینگونه باشد فقط روزهای جمعه که روز خواب است(!) خیلی سحرخیز است.

از آن جا که امروز هم جمعه بود، از کله ی سحر بیدار شده و در خانه بیدارباش زده است. صبح مدام شیر می خواست و شیر خوردن را ول نمی کرد، دیگر کلافه شده بودم چشمانم را باز کردم ببینم در چه وضعی است شاید بد خوابیده و راحت نیست که مدام به من چسبیده و شیر میخواهد. هنوز چشمانم کامل باز نشده بود که آقا فرمودند: "سام(شما بخوانید سلام)"، مات و مبهوت بودم که دوباره گفت:"جان جان". نگو آقا بیدار هستند و حوصله شان سر رفته و سر خود را با شیر خوردن گرم کرده اند. ول کن ماجرا هم نبود و همین طور شیر می خورد. باز هم دستش درد نکند اجازه ی نماز خواندن را به بنده دادند! اصلاً به هیج وجه هم قصد خوابیدن نداشت و هرچه تلاش کردم بخوابد نخوابید. تازه اول سرخوشی و بازی او بود. به سراغ بابای خواب آلود رفت و بنای "آشتک بازی" گذاشت و با کمک بابا کلی پشتک زد و خندید و بازی کرد. بعد از آن هم "اَخباز"(با کمی مکث بین خ و ب) می خواست! آخر در آن ساعت صبح کدام شبکه اخبار می گذارد؟؟ باز خدا پدر بانی شبکه ی خبر را بیامرزد که همان موقع داشت خبر پخش می کرد. فکر نکنید می توان سر پسر را کلاه گذاشت او دقیقاً فرق اخبار با دیگر برنامــــه ها را می فهمد. وقتی کانال عوض می کردیم مدام نق می زد و اخبار می خواست تا خودش در شبکه ی خبر ساکت شد. اخبار را به دقت گوش کرد و پس از خبر هم برنامه ی مجله ی افغانستان را دید و اخبار مربوط به حضور ناتو در کابل را با دقت پیگیری کرد و وقتی خیالش از ماجرا راحت شد آن وقت به دنبال بقیه ی کارهایش رفت!

ما هم که از همان صبح داریم چرت می زنیم و خوابمان می آید اما مگر این پسر می فهمد؟!