ته دیگ ماست
پنجشنبه, ۲۳ ارديبهشت ۱۳۹۵، ۰۴:۵۰ ب.ظ
یکی از عجایبی(!) که چند وقتی است برده ام این است که وقتی با شیرهای پاکتی ماست درست می کنم سرشیر این عوض آن که رو بیاید به ته ماست می رود! باور نمیکنید امتحان کنید!
اصولا" سرشیر همانطور هم که از اسمش پیداست روی شیر است و اگر بدون گرفتن سرشیر، از آن شیر ماست درست کنیم سرشیر روی ماست می آید و لایه ای خامه ای روی ماست تشکیل می شود. اما من واقعا" در عجبم که چرا در ماستهایی که از این شیرهای پاستوریزه پاکتی درست میکنم لایه ی خامه ای ته آن است؟! واقعا" چرا؟! هرکس پاسخش را یافت مرا از سردرگمی در بیاورد لطفا"! البته این شیرهای پاکتی موجود در بازار که گمان نکنم اصلا" سرشیر و چربی داشته باشند که سر این چانه بزنیم که به زیر میرود یا به رو، اما این لایه ای که ته ماست تشکیل می شود چیست؟
بگذریم، جای همگی خالی چند شب پیش شام ماست و خرما خوردیم، هم سبک و مقوی است و هم خوشمزه...
غنچه ی باز ماستش را که خورد باز هم ماست خواست. دستم داخل ظرف ماست رفت، ماستمان داشت تمام می شد و به قول معروف کفگیر که چه عرض کنم ملاقه ته ظرف خورد و کمی از آن سرشیرهای ته ظرف که توصیفش در بالا آمد هم همراه با ماست بیرون آمد و روانه ی کاسه ی پسر شد. پسر شروع به خوردن کرد و متوجه ی این سرشیرها شد. آن را با انگشتانش برداشت، نگاهی به آن کرد و در دهانش گذاشت. چشمانش برقی زد، معلوم بود که حسابی خوشش آمده و به دهانش مزه داده است. کاسه اش را جلو آورد و گفت: "بازم "ته دیگ ماست" بدم!"(فعل "بدم" در راستای همان برعکس صحبت کردن پسر به معنای "میخوام" است)
من و پدر از اصطلاح پسر حسابی خنده مان گرفته بود ونتوانستیم جلوی خندیدنمان را بگیریم، پسر هم مات و مبهوت از اینکه ما به چه میخندیم! اما خداوکیلی نکته ی مهم و عمیقی بود، زین پس به جای "سرشیر ته ماست" از واژه ی "ته دیگ ماست" استفاده کنم خیلی بهتر است و درست تر!
اصولا" سرشیر همانطور هم که از اسمش پیداست روی شیر است و اگر بدون گرفتن سرشیر، از آن شیر ماست درست کنیم سرشیر روی ماست می آید و لایه ای خامه ای روی ماست تشکیل می شود. اما من واقعا" در عجبم که چرا در ماستهایی که از این شیرهای پاستوریزه پاکتی درست میکنم لایه ی خامه ای ته آن است؟! واقعا" چرا؟! هرکس پاسخش را یافت مرا از سردرگمی در بیاورد لطفا"! البته این شیرهای پاکتی موجود در بازار که گمان نکنم اصلا" سرشیر و چربی داشته باشند که سر این چانه بزنیم که به زیر میرود یا به رو، اما این لایه ای که ته ماست تشکیل می شود چیست؟
بگذریم، جای همگی خالی چند شب پیش شام ماست و خرما خوردیم، هم سبک و مقوی است و هم خوشمزه...
غنچه ی باز ماستش را که خورد باز هم ماست خواست. دستم داخل ظرف ماست رفت، ماستمان داشت تمام می شد و به قول معروف کفگیر که چه عرض کنم ملاقه ته ظرف خورد و کمی از آن سرشیرهای ته ظرف که توصیفش در بالا آمد هم همراه با ماست بیرون آمد و روانه ی کاسه ی پسر شد. پسر شروع به خوردن کرد و متوجه ی این سرشیرها شد. آن را با انگشتانش برداشت، نگاهی به آن کرد و در دهانش گذاشت. چشمانش برقی زد، معلوم بود که حسابی خوشش آمده و به دهانش مزه داده است. کاسه اش را جلو آورد و گفت: "بازم "ته دیگ ماست" بدم!"(فعل "بدم" در راستای همان برعکس صحبت کردن پسر به معنای "میخوام" است)
من و پدر از اصطلاح پسر حسابی خنده مان گرفته بود ونتوانستیم جلوی خندیدنمان را بگیریم، پسر هم مات و مبهوت از اینکه ما به چه میخندیم! اما خداوکیلی نکته ی مهم و عمیقی بود، زین پس به جای "سرشیر ته ماست" از واژه ی "ته دیگ ماست" استفاده کنم خیلی بهتر است و درست تر!
