گورومممم...
آقای غنچه ی باز به آشپزخانه علاقه ی بسیاری دارد، بحث شکم از یک طرف و بحث عجایب آشپزخانه ای است دیگر! پسر از وقتی توانست چهار دست و پا حرکت کند اولین جایی که به آن سرک می کشید و کنجکاوی می کرد آشپزخانه بود. عاشق کابینت و مخصوصاً وسایل داخل آن، لباسشویی، اجاق گاز، یخچال و کلاً هرچیزی که در آشپزخانه قرار دارد. خاطره های آشپزخانه ای(!) از پسر بسیار است، اما این یکی از آن خرابکاریهای تکِ پسر است!
درب گرمخانه ی فر ما مشکل دارد و نمی شود آن را محکم بست، با کوچکترین اشاره ای هم باز می شود. غنچه ی باز با آزمایش(!) این مورد را دریافته و کاملاً بر آن واقف بود. اولین کاری که در بدو ورود به آشپزخانه انجام می داد این بود که به سراغ گرمخانه ی فر رفته و آن را باز می کرد و هر چه دم دستش بود آنجـــا می گذاشت و بعد در را می بست و می رفت سراغ بقیه ی کاهایش! چیزی هم که همیشه در خانه ی ما فراوان است و روزگاری به عنوان اسباب بازی پسر هم به شمار می رفت "بطری دلستر" بود. من همیشه باید از درون گرمخانه چندین عدد بطری پلاستیکی دلستر در می آوردم.
یک روز قصد پختن کیک داشتم و اول از همه فر را روشن کردم. البته قبل از آن گرمخانه را بازدید کردم و قوطی دلستر را که پسر آنجا گذاشته بود بیرون آوردم و بعد به کارم ادامه دادم. غنچه ی باز هم به آشپزخانه آمد و با کابینت ها سرگرم شد. هر دویمان مشغول کارمان بودیم که ناگهان صدای انفجار مهیبی(!) بلند شد. صدا واقعاً بلند بود و به هیچ وجه انتظار چنین صدایی را درون خانه نداشتم. پسر حسابی مات و مبهوت شده بود و البته من هم همین طور. چند لحظه گذشت تا به ذهنم رسید که این صدا از کجاست!
آقا از غفلت من استفاده کرده و دوباره بطری ها را درون گرمخانه قرار داده بود و خودتان می توانید بقیه ی داستان را حدس بزنید...
قسمت گردن بطری و همچنین زیر بطری هر دو بر اثر حرارت فر ذوب شده و پف کرده بود و همان طور که در عکس مشخص است در نهایت، ته بطری ترکید! این ترکیدن واقعاً صدای خیلی بلندی داشت. خودم اصلاً فکر نمی کردم ترکیدن بطری همچین صدای بلندی داشته باشد ولی جنبش مولکولی گاز و حرارت و انبساط و ... کار خودشان را کردند و زهره ی من و پسر را هر دو با هم بردند!
